Kręgosłup człowieka jest jednym z najważniejszych elementów układu mięśniowo-szkieletowego, a naruszenie jego normalnego funkcjonowania zawsze powoduje negatywne konsekwencje dla całego organizmu. Osteochondroza klatki piersiowej odnosi się do chorób zwyrodnieniowych i zapalnych krążków kręgosłupa w okolicy klatki piersiowej. Choroba najczęściej dotyka osoby w wieku powyżej 55 lat, ale może również wystąpić u każdej osoby dorosłej. U mężczyzn choroba jest o połowę mniejsza niż u kobiet.
Ogólnie rzecz biorąc, chociaż oddział jest największy, składający się z 12 kręgów w środku kręgosłupa, jest mniej podatny na patologie. Wynika to z mniejszej mobilności i dobrej ochrony gorsetu mięśniowego. Ta cecha struktury jest czynnikiem pozytywnym, ale w diagnostyce osteochondrozy okolicy klatki piersiowej trudno jest zidentyfikować i przez długi czas można ją mylić z innymi chorobami, zwłaszcza gdy występuje temperatura.
Istnieją kryteria Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób 10. rewizja (ICD-10), zgodnie z którymi osteochondroza należy do klasy dorsopatii (M40-54). Istnieje osobna klasa ICD-10 dla osteochondrozy kręgosłupa - M42 według ICD-10 i jest utożsamiana z deformacją dorsopatii. Diagnozę stawia się zgodnie z kodem M42. 0 ICD-10 dla młodzieży i M42. 1 ICD-10 dla osteochondrozy dorosłych. Kod M42. 9 ICD-10 może wystąpić z nieokreśloną patologią.
Powody
Osteochondroza klatki piersiowej występuje rzadziej niż uszkodzenia innych części kręgosłupa. Wiele osób przez długi czas nie szuka pomocy medycznej, myśląc, że mają inne patologie. Według statystyk prowadzi to do wykrycia choroby najczęściej w zaawansowanej postaci.
Choroba występuje z powodu upośledzenia odżywiania i dopływu krwi do krążków międzykręgowych. Powstawanie osteochondrozy może prowadzić do zakłócenia prawidłowej struktury kręgów. Traci się elastyczność i właściwości amortyzacyjne kręgosłupa, a wszystko to prowadzi do zniszczenia dysków, więzadeł i innych elementów konstrukcyjnych. W wyniku takich zaburzeń korzenie nerwowe zostają ściśnięte i pojawiają się nieprzyjemne objawy.
Prawie niemożliwe jest ustalenie dokładnych przyczyn patologii. Istnieje grupa ryzyka wśród ludzi i czynniki predysponujące prowadzące do choroby. Jeśli chodzi o samych ludzi, ten wiek to ponad 55 lat, płeć żeńska i obecność patologii kręgosłupa zwiększają ryzyko zachorowania. Odchylenia, takie jak skolioza, kifoza, z czasem naruszają postawę i normalne ułożenie kręgosłupa. W konsekwencji zaburzone zostają procesy metaboliczne w kręgosłupie i powstaje chondrosis.
Istnieją czynniki bezpośrednio zależne od osoby, które prowadzą do patologii. Podkreślmy główne:
- nadmierna masa ciała;
- nadużywanie złych nawyków: alkohol, palenie, tłuste potrawy;
- Siedzący tryb życia.
Na tę chorobę narażone są osoby, które spędzają dużo czasu w pozycji siedzącej. Dotyczy to pracowników biurowych, szwaczek, operatorów, kierowców. Osoba, która doznała urazu kręgosłupa lub kręgosłupa, również powinna zachować ostrożność w przyszłości. Istnieje grupa osób z chorobami dziedzicznymi lub nabytymi, które są podatne na choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Główne stany to cukrzyca, osłabienie mięśni, zakłócenie normalnego funkcjonowania gruczołów.
Rodzaje i obraz kliniczny
Oznaki osteochondrozy kręgosłupa piersiowego zależą od stopnia patologii i zaniedbania procesu. W sumie wyróżnia się cztery stopnie choroby.
W pierwszym stopniu dochodzi do naruszenia elastyczności krążków międzykręgowych i zmniejszenia ich wysokości. Objawy bólu nie są tak ostre i szybko mijają w spoczynku. Zasadniczo ból odczuwany jest w środkowej części pleców iw klatce piersiowej. Często choroba przechodzi w stan pasywny, a objawy kliniczne pojawiają się dopiero podczas zaostrzenia, szybko zatrzymując się i uleczalne. Rzadko występują oznaki zatrucia, czasami temperatura może wzrosnąć i może wystąpić osłabienie. Temperatura szybko normalizuje się, gdy mija ostry okres.
Drugi stopień jest bardziej niebezpieczny i może powodować poważne objawy neurologiczne. Z tym stopniem wysokość krążków kręgosłupa stale się zmniejsza, elastyczność jest zerwana. Włóknisty pierścień krążka międzykręgowego może ulec uszkodzeniu i powstaje pęknięcie. Ten etap jest obarczony groźbą pojawienia się przepukliny międzykręgowej.
Ból w klatce piersiowej i plecach staje się silniejszy i ostatecznie rozprzestrzenia się na sąsiednie okolice. Podczas głębokiego oddychania lub nagłego ruchu pojawia się ostry napad bólu. Kiedy zakończenia nerwowe są uszkodzone, objawy rozprzestrzeniają się wzdłuż żeber. W okresie zaostrzenia występuje podwyższona temperatura, ogólne osłabienie. Przy takim stopniu choroby łączy się uczucie drętwienia i pełzającej „gęsiej skórki" w miejscu zmiany. Jeśli włókna nerwowe są uszkodzone, zaburzone jest normalne unerwienie kończyn górnych lub dolnych.
Osteochondroza odcinka piersiowego trzeciego stopnia charakteryzuje się początkiem powstawania przepukliny międzykręgowej. W pewnych okolicznościach występuje silny ból. Często ból może nasilać się w nocy, gdy jesteś przez długi czas zmarznięty w jednej pozycji. Ból w klatce piersiowej, plecach, wzdłuż żeber. Po ekspozycji na rdzeń kręgowy mogą wystąpić następujące objawy:
- naruszenie unerwienia nóg i ramion;
- zwiększony ból w nocy;
- ból przełyku, prawego podżebrza, żołądka;
- podwyższona temperatura ciała;
- problemy z normalnym funkcjonowaniem w przewodzie pokarmowym.
W ostatnim, czwartym stopniu tkanka kostna kręgosłupa ulega zniszczeniu. Następuje naruszenie ruchomości kręgów, zmniejszają się właściwości amortyzacji. Osteochondroza klatki piersiowej w tym stopniu jest niebezpieczna przez uszkodzenie rdzenia kręgowego i upośledzenie wydajności człowieka. Wraz z zaostrzeniem wzrasta temperatura ciała, pojawia się silny ból w klatce piersiowej, pośrodku pleców.
Wśród ogólnego obrazu klinicznego wyróżnia się dwa główne objawy - są to dorsago i dorsalgia. Dorsago charakteryzuje się ostrym bólem w klatce piersiowej. Człowiek ma wrażenie strzelania w klatkę piersiową po długim pobycie w jednej pozycji. Podczas ataku oddychanie staje się utrudnione, a ból nasila się wraz z ruchami tułowia na boki. Ten stan podnosi temperaturę.
W przypadku dorsalgii występuje niewielki ból w obszarze uszkodzonych kręgów. Objawy bolesności nasilają się i utrzymują się do trzech tygodni. Ból nasila się po głębokim wdechu lub wydechu oraz ruchami. Objawy nasilają się w nocy i ustępują po chodzeniu. 10. rewizja Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10) przypisuje osobny kod M54. 6 bólowi grzbietowemu z bólem w klatce piersiowej.
Diagnoza i leczenie
Osteochondroza klatki piersiowej przy odpowiednim podejściu nie jest trudna do zidentyfikowania. Najważniejsze jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej z patologiami sercowo-naczyniowymi i wykluczenie innych chorób. Obecność specyficznego bólu, gorączki i zaburzeń neurologicznych potęguje wątpliwości lekarza.
Główną metodą diagnostyczną jest radiografia. Konieczne jest zrobienie zdjęcia nie tylko uszkodzonego działu, ale także uchwycenie sąsiednich, aby wykluczyć komplikacje. W przypadku braku możliwości pełnego zbadania kręgosłupa oraz podejrzenia uszkodzenia tkanek i naczyń zaleca się wykonanie tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego.
Osteochondroza klatki piersiowej w większości przypadków leczona jest metodami zachowawczymi.
Najważniejsze w leczeniu jest złożoność i indywidualne podejście.
W zależności od stopnia patologii możliwy jest schemat leczenia domowego lub szpital. W każdym razie konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad - jest to łagodny schemat obciążenia, ograniczający podnoszenie ciężarów i uprawianie sportu, zapobiegający przepracowaniu i ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza.
Osteochondroza klatki piersiowej w ostrym okresie choroby, gdy występuje ból, temperatura, wymaga leżenia w łóżku. NLPZ, leki przeciwbólowe są przepisywane, gdy występuje zespół bólowy i temperatura. Być może połączenie maści, fizjoterapii i masażu. Takie połączenie pozwoli Ci szybko przezwyciężyć chorobę i stanąć na nogi.
Podstawą leczenia osteochondrozy jest efekt lokalny. Terapia manualna pozwoli na umieszczenie kręgów, masaż, fizjoterapia (elektroforeza, ultradźwięki, magnetoterapia) i refleksoterapia mogą przywrócić odżywianie. Ważne jest, aby zarówno mężczyźni, jak i kobiety angażowali się w ćwiczenia terapeutyczne i stosowali się do schematu leczenia.
W przypadku powikłań można zalecić trakcję, a nawet operację. W przeciwnym razie stosuje się leczenie objawowe.